Waarschijnlijk verwacht je nu een heel verhaal over wat de voordelen zijn van natuurlijk hardlopen of het lopen op blote voeten ten opzichte van het lopen op hardloopschoenen. Of wat het verschil is en wat natuurlijk hardlopen aan positieve bijdrage kan leveren aan je lichamelijke en mentale gezondheid. Dat had inderdaad gekund! Want die voordelen zijn er zeker en verdienen ook absoluut een keer de aandacht in een van mijn blogs.
Maar vandaag wil ik toch iets anders met je delen. Ik wil het graag met jullie hebben over, waarom ik zo’n fervent aanhanger ben van het lopen op blote voeten, natuurlijk hardlopen en natuurlijk bewegen in het algemeen. Een persoonlijk stukje achtergrond over wat ik doe en vooral waarom ik dat doe!
Ruim 13 jaar geleden begon mijn avontuur met barefoot schoenen, toen ik vanuit mijn werkgever gevraagd werd om deel te nemen aan een clinic van Vibram over hun welbekende tenenschoenen; fivefingers. Ik was een van de weinige hardlopers in het bedrijf en tenslotte waren deze schoenen vooral ontwikkeld voor hardlopers. Enigszins sceptisch maar ook wel nieuwsgierig ging ik naar de lezing en clinic. Wat ik daar hoorde was compleet nieuw en stond volledig haaks op alles wat ik tot nu over hardloopschoenen had gehoord. Niks correctie, niks demping en niks ondersteuning! Volledige vrijheid voor de voet en sterker maken, wat verzwakt was geraakt in al die jaren op schoenen. Een betere overbrenging van energie en krachten en een verminderde blessuregevoeligheid, waren de kreten die bij mij bleven hangen. Ik werd bevestigd in mijn idee, dat ik energie verloor in mijn loopschoenen, dat ik last had van de correcties en dat mijn blessures grotendeels verklaard konden worden met het schoeisel wat ik aan mijn voeten had als ik ging hardlopen.
Die week schafte ik meteen een paartje aan, maar na sprintje erop getrokken te hebben naar de trein besloot ik het voorlopig even te houden bij wandelen op deze nieuwe schoenen. Mijn lijf reageerde nogal heftig namelijk! Mijn kuiten liepen snel vol en werden stijf, ik kreeg last van mijn voeten en onderrug en deze klachten zat ik niet op te wachten in mijn trainingen voor halve en hele marathon. Tijdens het werk liep ik er regelmatig op en bouwde rustig op. Hardlopen deed ik echter nog steeds op reguliere schoenen, want ik durfde in mijn lange trainingen geen grote veranderingen in mijn schoenen aan te brengen.
Het barefoot lopen verwaterde langzamerhand een beetje en mijn voornemen om over te stappen met hardlopen ook. Totdat ik door persoonlijke omstandigheden gedwongen werd om de loopschoenen steeds vaker aan de wilgen te hangen en mijn conditie uiteindelijk zo slecht was, dat ik weer helemaal opnieuw moest beginnen met hardlopen. Dat was ongeveer 6 jaar geleden. Ik maakte in 3 jaar tijd 4 zwangerschappen door, waarbij ik moeder werd van onze oudste zoon, van ons engelendochtertje en daarna nog twee sterrenkindjes. Deze gebeurtenissen brachten mij helemaal terug bij de basis. Bij de essentie van het leven en in alle facetten daarvan. Dus ook mijn hardlopen kon niet zonder metamorfose verdergaan. Ik voelde aan alles, dat het leven te kort was om er nog langer onbewust en vanuit ‘zoals het altijd geweest was’ mee om te blijven gaan. Daarvoor waren mijn kinderen niet op mijn pad gekomen.
Door wat er gebeurt was, was er een drang in mij ontstaan om in alles op zoek te gaan naar de basis. Het pure en zoals het in oorsprong bedoeld is. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat de mens alle wijsheid die hij nodig heeft al in zich heeft. Dat deze alleen nog wakker gemaakt mag worden. En dan gaat het niet alleen om mentale of spirituele wijsheid, maar ook fysieke wijsheid. En vanaf toen ben ik bewust en onbewust steeds meer gaan luisteren naar wat mijn lichaam mij vertelde. En een ding daarvan was dat de schoenen waarop ik altijd liep, niet voor mij bedoeld waren. Dat als ik beter voor mijn voeten zou gaan zorgen, door ze te laten voelen, bewegen en spelen, ik ook beter in contact met mezelf zou komen te staan!
Wat toen begon was een nieuw avontuur van vallen en opstaan, van leren en afleren en van ontdekken en erkennen. Dit avontuur is nog steeds gaande, maar brengt me bijna dagelijks weer wat waardevols. In de loop van de afgelopen zes jaar is er aardig wat veranderd in mijn perceptie van bewegen in het algemeen en die van hardlopen in het bijzonder. Ik heb stap voor stap al mijn ‘gewone’ schoenen de deur uit gedaan en loop alleen nog op minimalistische schoenen en bij voorkeur op blote voeten, als de omstandigheden dit toelaten. En ja, ik heb blessures gehad in de overstap. Niet vanwege de overstap, maar vanwege mijn ongeduld, te veel willen en niet altijd luisteren naar de signalen van mijn lijf. Maar het heeft me ook veel mooie dingen opgeleverd!
Wat het me gebracht heeft? Ik heb een sterker en flexibeler lijf. Ik sta beter in contact met mezelf en mijn omgeving. Ik heb geen last meer van koude voeten en heb het in het algemeen ook minder snel koud. Ik blijf mijn grenzen hierin ook nog verleggen, wat ingegeven wordt door mijn nieuwsgierigheid en mijn vertrouwen dat er nog zoveel meer kan!
Zit mijn avontuur erop? Nee nog lang niet! Vanwege mijn overtuiging dat het goed is om zoveel mogelijk terug te gaan naar de oorsprong; om zo uit te komen bij je de wijsheid die in je besloten ligt, is er nog zoveel meer te ontdekken! Zo liggen voor mij in het verlengde van natuurlijk hardlopen: natuurlijk bewegen, koudetraining, blootsvoets leven, natuurlijke voeding, minimalistisch leven, ademhaling en mediatie en dan vergeet ik er vast nog wel wat! Duidelijk is dat mijn zoektocht naar innerlijke wijsheid doorgaat, maar dan op blote voeten of blotevoetenschoenen!
En daarover hoop ik in mijn komende blogs nog meer met je te kunnen delen!
runwaysamersfoort.com 